ข้อ ๘ การสั่งจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่น ให้ศาลทหารสั่งจ่ายเมื่อบุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ ได้ปฏิบัติหน้าที่เสร็จสิ้น หรือเมื่อได้มาตามนัดของศาลทหารในแต่ละครั้ง แล้วแต่กรณี
ในกรณีที่บุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ มาตามนัดของศาลทหารแต่ไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่โดยไม่ได้เป็นความผิดของผู้นั้น ให้ศาลทหารใช้ดุลพินิจสั่งจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นตามที่เห็นสมควรแก่ผู้นั้นด้วย